امروز افتخاری نصیبم شد،و یکی از بهترین فیلم های یک سال اخیر را دیدم.اونهم نسخه
DVD
به همراه مصاحبه با کارگردان و بازیگران.قویترین پایه فیلم موسیقی متن بود،هوشمندانه انتخاب شده بود،برای فیلم بر خلاف دیگر فیلم های
Suspence Thriller
یک امتیاز به شمار می امد،واقعا دست ویلن زنه (منظورم مونث بودنه) فیلم درد نکنه.
Bryce Dallas Howard
را احتمالا اولین بار بود می دیدم،اما بازی اش به عنوان یک نابینا را تحسین میکنم.او همسن من هست ولی بازی اش .... چه بگویم،باید دید.
Joaquin Phoenix
را از 8 میلی متری میشناسید ، از بازی تحسین بر انگیزش در گلادیاتور در نقش مقابل راسل کرو(سزار )،گرچه بازی در
Signs
بهتر بگویم کل فیلم را نپسندیدم ولی باشنیدن صدای با مزه اش در
Brother Bear
خیلی حال کردم.در کل از اون بازیگر هاییست که از دیدن اش رو صحنه لذت می برم(تعداد این نوع بازیگرا به اندازه انگشتان دو دستم نیست.در آینده بازم ازشون می نویسم)
William Hurt
یک بازیگر حرفه ای به تمام معنا؛او در
A.I. , Changing Lane
و خیلی جاهای دیگر هم دیدید ، اما به نظرم این یکی محشره.
Sigourney Weaver , Adrien Brody
رو اگه بخوام تعریف کنم، فقط وقت تلف کردنه ، فقط بگم مثل همیشه هستن ،عالی اما غیر قابل پیش بینی.
فضاها رویایی هستن،فیلم در انگلستان در یک دره گرفته شده ، ایده آل برای این ژانر!پیچیدگی فیلم نامه شما را به تحسین وا خواهد داشت،اما همان طور که نوشتم در ابتدا ، برای همشیزه نوازنده ویلن حسابی کف خواهید زد و شیر مادرش را حلالش خواهید نمود،من که در طول این نوشته از موسیقی پایانی استفاده فراوان بردم،خدا نور به قبور رفتگانش بباره!
Bianconero
Saturday, April 30 at 6:59 PM
The Village
at 12:14 AM
بی تکلف نوشتن ، فلسفه نام وبلاگ و باقی قضایا...
سلام،
اول اینکه بابت پست اول ،همیشه شروع برایم اضطراب الود بوده .این هم ،همان طور که نوشتم شروعی دیگر است.
پس لحن گفتار را به پای من ننویسید،فردای روز اگر جور دیگر نوشتم خرده نگیرید.اینجا قرار دارم که تا حد مقدور بی تکلف و صریح بنویسم.
دوم اینکه نام بلاگ قرار بود
BiancoNero
باشد ؛انطور که بر بالای صفحه می بینید.اما من دیر جنبیدم،گرچه سالی است که همین نام
BiancoNerro
را ثبت کرده ام ،اما ظاهرا کسی از من زرنگ تر بود،چون این نام را از زبان مادری او برگزیدم ،شاید او مستحق تر بود.اگر به فلسفه نام بلاگ پی نبرده اید،به زودی از ان خواهم گفت.
دیگر اینکه ،شاید می باید از نوشتن الکترونیکی احساس عجیبی داشته باشم،اما حقیقت این است ؛ هیچ تغییری حس نمیکنم.تا پیش ازین یک خواننده پروپا قرص بودم،حالا امکان نوشتن هم یافته ام.اما بگویم هنوز احساس شیرینی که از نوشتن روی کاغذ به من دست می داد را با این 2 نوشته تجربه نکرده ام.غلیان وصف ناشدنی که ذره ذره مغزم را اتش می زد،وه چه لذت بخش بود.
این نوشتار هم به سرنوشت قبلی دچار شد،آرام آرام بهتر خواهم شد،امیدوارم.
اول اینکه بابت پست اول ،همیشه شروع برایم اضطراب الود بوده .این هم ،همان طور که نوشتم شروعی دیگر است.
پس لحن گفتار را به پای من ننویسید،فردای روز اگر جور دیگر نوشتم خرده نگیرید.اینجا قرار دارم که تا حد مقدور بی تکلف و صریح بنویسم.
دوم اینکه نام بلاگ قرار بود
BiancoNero
باشد ؛انطور که بر بالای صفحه می بینید.اما من دیر جنبیدم،گرچه سالی است که همین نام
BiancoNerro
را ثبت کرده ام ،اما ظاهرا کسی از من زرنگ تر بود،چون این نام را از زبان مادری او برگزیدم ،شاید او مستحق تر بود.اگر به فلسفه نام بلاگ پی نبرده اید،به زودی از ان خواهم گفت.
دیگر اینکه ،شاید می باید از نوشتن الکترونیکی احساس عجیبی داشته باشم،اما حقیقت این است ؛ هیچ تغییری حس نمیکنم.تا پیش ازین یک خواننده پروپا قرص بودم،حالا امکان نوشتن هم یافته ام.اما بگویم هنوز احساس شیرینی که از نوشتن روی کاغذ به من دست می داد را با این 2 نوشته تجربه نکرده ام.غلیان وصف ناشدنی که ذره ذره مغزم را اتش می زد،وه چه لذت بخش بود.
این نوشتار هم به سرنوشت قبلی دچار شد،آرام آرام بهتر خواهم شد،امیدوارم.
Wednesday, April 27 at 11:59 PM
می نویسم پس هستم
دیرزمانی ست ننوشته ام ،مدت هاست مزه تند ِنوشتن را تجربه نکرده بودم.شاید از دوران خوش مدرسه،شایددورتر.
اینجا زمین تمرینِِِِِِ زندگی من خواهد بود ، اینجا باشگاه اندیشه من خواهد بود، اینجا استراحت گاه ِفکرِمن خواهد بود.اماهیچ دیده اید کسی تنها تمرین کند،یا به باشگاه برود؟پس همراهم باشید.
از بدِ روزگار؛املا نویسِ نمونهء دیروز،حتی هجی لغات را فراموش کرده،قامت فکرش به واسطهءننوشتن چونان تحلیل رفته که به شبحی از گذشته می ماند،پس مهلتم دهید.
ادعای فهمیدن ندارم،اما عاشقِ دانستن هستم.
دورباشد که امروزم با دیروزم یکی باشد،و فردایم ،فردایم را دوست دارم گرچه نمی دانم چه در انتظار است.
اینجا زمین تمرینِِِِِِ زندگی من خواهد بود ، اینجا باشگاه اندیشه من خواهد بود، اینجا استراحت گاه ِفکرِمن خواهد بود.اماهیچ دیده اید کسی تنها تمرین کند،یا به باشگاه برود؟پس همراهم باشید.
از بدِ روزگار؛املا نویسِ نمونهء دیروز،حتی هجی لغات را فراموش کرده،قامت فکرش به واسطهءننوشتن چونان تحلیل رفته که به شبحی از گذشته می ماند،پس مهلتم دهید.
ادعای فهمیدن ندارم،اما عاشقِ دانستن هستم.
دورباشد که امروزم با دیروزم یکی باشد،و فردایم ،فردایم را دوست دارم گرچه نمی دانم چه در انتظار است.
© Daniel 2005 // Powered for Blogger by Blogger templates