Bianconero

اکنون که این نوشته ها به رشته تحریر در می آید،هنوز معلوم نیست که پرزیدنت احمدی نژاد در لیست سخنرانان مجمع عمومی هست یا نه،واگر هست،آیا از ابتکار هایش ملت را به فیض خواهد رسانید یا نه.اما گفتن یک نکته را خالی از لطف ندیدم:
احمدی نژاد که در یک برنامه ضبط شدهء خبری پرده از «ابتکار» اش برای بحران اتمی برداشت ،جدای از تکنیک ضعیف سخنرانی اش یک گاف بزرگ داد: او که از روی نوشته می خواند گفت که :«بنده برای مسئله هسته ای ابتکاری دارم که در آینده آن را توضیح خواهم داد.»
این مرد ارادانی که در زمان انتخابات چشم در لنز دوربین نمی انداخت تا شدت حجب و حیای اش معلوم باشد، و در مجالس به دستان بروی شکم راه می رود( مانور مزخرف اختراعی احتمالاً مدیران مدارس ما در یک دهه پیش، که برای من از مدت ها پیش معنی اش : من قدرت دارم ولی از آن سوئ استفاده نمی کنم بود)، آن قدر قوه تمیز ندارد که استفاده از لفظ ابتکار ، در ادبیات ایرانی ، جز نخوت و خود بزرگ بینی معنی نمی دهد.مثل این که حتی حق دخل و تصرف در نوشته هایی که به او می دهند را ندارد.
جاهای دیگری هم معلوم شده که تا چه اندازه در صحبت کردن مردد است(لابد منتظر است همیشه کسی به جایش حرف بزند) ، او وقتی با اعتراض به جای یک خبرنگار مبنی بر عدم مصاحبه مواجه شد گفت:«عجیب است حرف های تازه ای می شنوم» اقلاً من اصلاً نفهمیدم منظور اش چی بوده.