خوانندگان این وبلاگ لابد می دانند که من هر از گاهی دست به پیش بینی هایی می زنم که گاه درست و گاه غلط از آب در می آید.اما آنچه آنها نمی دانند این است که من بابت این پیش بینی ها از خود شرمگین هستم.نه به این دلیل که غلط بوده اند ،به این خاطر که بی پایه بوده اند.از این پس احتمالاً پیش بینی نخواهم کرد.
اما اشاره به چند مورد از آن ها از افضل واجبات است:
.من در انتخابات مرتکب چند اشتباه شدم: اول این که هیچ رایی را برای کروبی در نظر نگرفته بودم،نه به این دلیل که چون پیشنهاد اقتصادی اش را کودکانه ارزیابی می کردم،از این باب که همه آرای اش را متعلق به هاشمی می دانستم، فکر کردم هرکه بخواهد رای دهد ،احتمالاً میان کروبی و هاشمی دومی را انتخاب می کند.اشتباه دیگرم در پیش بینی جایگاه معین بود،این اشتباه دیگر جنبهء علمی نداشت،برداشتم از حمایت قابل توجه وبلاگی از او این بود که می توانند بسیج ارای مناسبی کنند.دست آخر بعد از دور اول آن قدر احساساتی شدم که علی رغم پیش بینی سونامی آرای احمدی نژاد تصور کردم با تجمع آرا پشت سر هاشمی می توان جلوی این طوفان ایستاد و نوشتم :«مثل اینکه باید شناسنامه هایمان را مهری کنیم برای هاشمی».گرچه چنین نکردم و حتی دوئتی کوتاه میان خودم و یک دوست را ساعاتی قبل شروع رای گیری روی وبلاگ گذاشتم که کار را تمام شده می دانست.
.من در مورد اکبر اشتباه فاحشی مرتکب شدم،آنجا که نوشتم اکبر به در آمد.این غلط ترین پیش بینی این وبلاگ بود،دلیل این پیش بینی بخشی اش نگرانی عمیقم برای اکبر، و راه دادن عاطفه در قضاوت بود ،بخشی اش به دلیل ناآگاهی عمیق من از پشت پرده نظام قضایی ایران بر می گشت .به هر روی آن قدر دست پاچه بودم که گفتم دیگر با اکبر کاری ندارند و مستند اش کردم به حرف شاهرودی،غافل از این که شاهرودی را اصلاً به اتاق تصمیم گیری کلان این قوه راه نمی دهند.
.اشتباهات فراوان اند،اما در زمینه دیگرند،فعلاً این ها باشد تا بعد
Bianconero
Sunday, July 31 at 1:24 AM
اعتراف نامه
© Daniel 2005 // Powered for Blogger by Blogger templates