Bianconero

3.روند جهانی

در بخش بزرگی از تاریخ ثبت شده،مجازات اعدام در اختیار همهء حکومت ها به خصوص برای( مجازات)(12) جرائم جدید و اغلب برای طیف وسیعی از تخلفات خفیف تر بوده است.لفظ «جنایت»(13)، که امروز وصف کننده تمام جرائم مهم است، طبقه بندی سنتی جنایاتی در انگلستان بوده که قابل مجازات با اعدام بودند.از سده هجدهم روند بلند مدت در دول اورپای غربی و شمال و جنوب امریکا بر کاهش تعداد «جنایات بزرگ»(14)(جرائمی که قابل مجازات با اعدام اند) و اعدام تعداد کمتری از مجرمین است.

الف. تلاش های اولیه علیه مجازات اعدام

بعضی اصول برجسته در قوانین جزایی منشاء در تلاش ها برای محدودیت تعداد جنایات قابل مجازات با اعدام و خود اعدام ها دارد. برای مثال، در اواخر سده هجدهم،زمانی که در ایالات متحده همه قتل ها قابل مجازات با اعدام بود،پنسیلوانیا پیشتاز تقسیم قتل به دو دسته بود.این ایالت قوانینی را به مرحله اجرا گذاشت که اجازه مجازات قتل درجه اول را با مر گ می داد،در حالیکه قتل درجه دوم تنها با به زندان افکندن قابل مجازات بود.در دیگر جاها،قوانین کیفری متفقاً خواستار مرگ برای بعضی جرایم مهم بودند.در این حوزه های قضایی،امکان اینکه بتوانند مجازات اعدام را تخفیف بدهند به تدریج بیشترشد(تخفیف مجازات سنگین را مجازاتی سبک تر جایگزین می کند-برای مثال اعدام را با حبس ابد).امروزه در بسیاری دولت ها،شامل ترکیه و ژاپن،مجازات اعدام قانونی بشمار می رود اما تعداد اعدام ها در طی زمان کاهش پیدا کرده است.

اگرچه بسیاری مراجع قضایی اعمال مجازات اعدام را محدود کردند،هیچ حکومتی به شکل رسمی مجازات اعدام را لغو نکرد تا اینکه ایالت میشیگان در سال 1846چنین کرد.در طی 20 سال ونزوئلا(1863) و پرتغال(1867)نیز به شکل رسمی اعمال (مجازات اعدام)(15) را حذف کردند.با شروع سده بیستم مجازات اعدام در دولت های متعددی مثل کلمبیا،کوستا ریکا ،اکوادور،نوروژ و هلند لغو شده بود.در کشور های متعدد دیگری هم شامل برزیل ، خلیج سبز(16)، ایسلند،موناکو و پاناما ،اگرچه نه به شکل رسمی لغو نشده بود، بلا استفاده شده بود.

ب. بعد از جنگ دوم جهانی

شکست «نیروهای محور»(17)، زمینه ای برای حذف مجازات اعدام در اروپای غربی ساخت.بعضی از دولت های درگیر در جنگ به لغو مجازات اعدام به عنوان راهی برای جدا کردن خود از سبعیت های دوران جنگ نگاه کردند.ایتالیا به شکل رسمی مجازات اعدام را در 1947 و جمهوری فدرال آلمان آن را در 1949 لغو کرد.حکومت بریتانیا یک هیئت سلطنتی برای بررسی مجازات اعدام در 1950 تشکیل داد و مجازات مرگ را در 1965لغو کرد(ایرلند شمالی مجازات اعدام را تا 1973 لغو نکرد).تا اوایل دهه هشتاد همهء کشور های اصلی اروپای غربی اعدام مجرمین را متوقف کرده بودند.
هم زمان با این روند در اروپای غربی ،بسیای کشور های متعلق به «دول مشترک المنافع»(18)،یک انجمن کشور های قبلاً مرتبط با امپراطوری بریتانیا،مجازات اعدام را لغو کردند.برای مثال، کانادا آخرین اعدام خود را در 1962 انجام داد و مجازات اعدام را در 1976 لغو کرد.نیوزلند آخرین اعدام را در 1957 اجرا کرد و استرالیا ده سال بعد از اعدام مجرمین دست بر داشت.

شیوع مشابهی از جنبش لغو اعدام هم زمان با فروپاشی اتحاد شوروی رخ داد.آلمان شرقی ،جمهوری چک، و رومانی همگی مجازات اعدام را بین سال های 1987 و 1990 ممنوع کردند.در میان کشور های سابقاً کمونیست،لغو مجازات اعدام یک کنش سیاسی بسیار دور از زمینه معمول قانون گذاری جزایی بوده است.حذف مجازات اعدام یکی از چندین روشی بود که شهروندان این کشور ها قدرت نامحدود دولت را بر زندگی فردی رد می کردند.برای مثال، در رومانی ساقط کردن دیکتاتورنیکولا چائوشسکو(19) که با اعدام خود و اعضاء خانواده اش دنبال شد.به فاصله کوتاهی پس ازآن،دولت جدید مجازات اعدام را که مرتبط با حکومت سبع و ضالمانه چائوشسکو بود،لغو کردند.
در ابتدای قرن 21،برای اولین بار در تاریخ،دول جهان از نظرگاه مجازات به شکل تقریباً برابر تقیسم شده اند.از سال 2005، 83 کشور دیگر مجوز اعدام برای هیچ جرمی را نمی دهند.13 کشور دیگر مجازات اعدام برای جرائم استثنائی قانونی است،از قبیل جرائمی ذیل قانون نظامی و جنایاتی که در شرایط استثنائی، مانند زمان جنگ.«عفو بین الملل»(20)،یک نهاد خصوصی که برای لغو مجازات اعدام فعالیت می کند،22 دولت دیگر را به عنوان "لغو کنندگان بالفعل"(21) شناخته است،چون آنها اعدامی را برای حداقل یک دهه به اجرا نگذاشته اند و یا التزام بین المللی دارند که اعدام را عملی نکنند.

در 2005، 78کشور مجازات اعدام را برای برخی جرائم قانونی دانسته اند.معمولاً،مجازات اعدام اختصاص به افرادی دارد که مرتکب جرایم شنیع،از قبیل قتل و خیانت(22) می شوند.اگرچه ،بعضی حکومت ها مجازات اعدام برای جرائم غیر خشونت بار و غیر مرگ بار را نیز قانونی می دانند.برای مثال در لیبی واردات الکل و داد وستد با ارز خارجی مجازات هایی قابل اعدام اند.

اگرچه تعداد دولت هایی با یا بدون مجازات اعدام تقریباً برابر شده اند،الگو های واضحی در منطقه و سطح اقتصادی آن ها د یده می شود.هیچ کدام از کشورهای اروپای غربی و اغلب کشورهای افریقای جنوبی مجازات اعدام را به کار نمی برند.کشور های آسیایی و اسلامی تمایل دارند که مجازات اعدام را اعمال کنند.اکثر کشور های افریقایی نیز مجازات اعدام را به کار می بندند.

در کل،دموکراسی های صنعتی مجازات اعدام را لغو کرده اند،در حالیکه کشور های صنعتی نشده،محتملاً مجازات اعدام را حفظ خواهند کرد.تنها دودومکراسی پیشرفته صنعتی،ایالات متحده و ژاپن،مجازات اعدام را حفظ کرده اند.تعدادی از کشورهای آسیایی به تازگی صنعتی شده،همچون کره جنوبی نیز مجازات اعدام را اعمال می کنند.دیکتاتوری ها و دیگر اشکال حکومت های تمامیت خواه به شدت در انجام اعدام فعال نشان می دهند.

اگرچه روند این بوده که کشور های کمتری مجازات اعدام را اجرا کنند،روند جهانی در تعداد اعدام های انجام شده به شکل قابل اعتمادی قابل قابل شناسایی نیست.طبق گزارش عفو بین الملل، تعداد حداقل 1146 اعدام در 28 کشور در سال2003 انجام شده است.چهار کشور-چین،ایران،ایالات متحده و ویتنام- 84درصد کل اعدام ها را صورت داده اند.اگرچه،اطلاعات در مورد اعدام ها تقریباً غیر قابل اعتماد اند،چون همهء اعدام ها گزارش نمی شود و همهء اعدامهای انجام شده قابل تایید نیست.

روند جهانی به سمت لغو مجازات اعدام احتمالاً ادامه پیدا خواهد کرد.میان دولت های صنعتی، آنهایی که مجازات اعدام را لغو کرده اند،هیچ میلی به معکوس کردن این سیاست مشاهده نمی شود و توافقات بین المللی در اروپای غربی اکنون لغو مجازات اعدام را حمایت می کند.تنها بی ثباتی عمده سیاسی انتظار می رود که روند را در اروپا ،کانادا وامریکای جنوبی معکوس کند.میان کشور هایی که مجازات اعدام را حفظ کرده اند،فشار برای کاهش و یا حذف مجازات مرگ به نظر فزاینده است.چین و دول اسلامی آسیا و خاورمیانه محتملاً اعدام ها را ادامه خواهند داد.

ادامه دارد...

پانوشت:
12.کلمه داخل پرانتز از مترجم است،برای روان تر شدن نوشتار
مترجم تبحر چندانی در متون حقوقی ندارد،بهترین معادل انتخاب شده است.Felony.13
14.با توجه به اینکه مقاله به زبانی کاملاً غیر تخصصی نگاشته شده بود،و در متن اصلی تمام الفاظ تخصصی در پرانتز و یا بوسیله پیوند به مقاله توصیفی ایشان،تبیین شده،ترجیح دادم از لفظ بزرگ استفاده کنم.بربزرگواران واضح است که یکی از معانی اش «قابل مجازات اعدام بودن» است.ترجمه تحت اللفظی را تنها راه امانت داری در ترجمه یافتم.
15.ر.ک به 12
16.Cape Verde
17.Axis Powers
18.Commonwealth of Nations
19.Nicolae Ceausescu
20.Amnesty International
21.DeFacto Abolishenist
22.مراد خیانت به مملکت است