ایران با سلام و صلوات 3 امتیاز ارزشمند دیگر گرفت.من از زمانی که ایوانکویچ برای مرخصی یک ساله اش ایران را ترک کرد،تنها راه نجات را برای حضور در آلمان 2006 حضور دوباره اش می دیدم.در کشوری که لیگ اش هنوز امثال پروین را برای نتیجه گرفتن مفید می داند،برانکو از سر تیم ملی اش زیادی ست.
امیدوارم با توجه به احتمال بالای حضور ایران در آلمان،باز سر تیم ملی به پای منافع اندک جناحی بریده نشود،هیچ کس به اندازه برانکو این تیم را نمی شناسد،آمار خود گویای این حقیقت است.
من فکر می کنم:
با خداحافظی قابل پیش بینی کره شمالی،از الان باید امتیاز بازی در پیونگ یانگ را در جیب بحرین و ژاپن دید،چندان خوشحال کننده نیست البته!
اگر ما نتوانیم چهارشنبه در آزادی حداقل امتیاز را به چنگ بیاوریم ،برای صعود دیگر حق نخواهیم داشت که درژاپن ببازیم.به عبارت دیگر ما باید 1 امتیاز از هر کدام از بازی های تهران یاژاپن بگیریم.در این صورت برای بحرین دست نیافتنی خواهیم بود،که من این شکل صعود را هم فوق العاده محتمل و هم منطقی می دانم.در قرعه کشی 32 تیم نهایی جام،اهمیتی به این نمی دهند که چه تیمی اول صعود کرده.
این جا را ببینید،الان که نگاه کردم آنها هم با من هم عقیده هسنتد که ایران 1امتیاز تا جام فاصله دارد.(ایول به خودم!)
اما بیایید فرضیه دیگری با همان پیش فرض امتیاز گیری
هر دو تیم ژاپن و بحرین از کره در نظر بگیریم(از نظر من شانس وقوع وضعیتی که توضیح خواهم داد نزدیک به صفر است،اما ما ایرانی ها همیشه نشان دادیم مرد کارهای ناممکن هستیم.):
بحرین موفق شود در تهران حداکثر امتیاز را بگیرد؛و ایران نتواند در ژاپن از پس میزبان بر بیاید،در این صورت ژاپن 15 امتیازی و بحرین و ایران هر دو 10 امتیازی خواهند شد،در این صورت به دلیل مساوی در منامه و برد مفروض در تهران،این بحرین خواهد بود که مزه اولین جام اش را خواهد چشید(قانون بازی مستقیم)
در مجموع من که ترجیح می دهم از همین حالا به دنبال کشی باشم که در آلمان چند روزی از من پذیرایی کند!برای بازی افتتاحیه که از کسی قول گرفته ام،می ماند یافتن استادیوم های بازی ایران!
عکس از وب سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا گرفته شده که در متن به آن لینک دادم،ان شاءالله که راضی باشند!
