Bianconero

اول اینجا را نگاه کنید .وبلاگ فرهاد است. او را خیلی وقت پیش که اولین مقالات اش را به گویا داد ستودم و در این وبلاگ معرفی کردم.حالا فرهاد که بالاخره به وبلاگستان قدم گذاشته ، دست به کاری شگرف کرده.من در روزهای آینده سعی می کنم کارش رو به کسانی که مثل او در وب چنین کار با ارزشی می کنند معرفی کنم.

بعد برای تان بگویم از یک تجربه جالب:

دکتر فرهادی وزیر دوره اول ریاست خاتمی ، استاد بیمارستان ماست. تخصص اش گوش و حلق و بینی ست.
چند روز پیش با او کلاسی داشتیم.جای تان خالی ، کلی بد خلقی کرد.رفتارش به خاطر حاضر نبودن 3-4 نفر سر کلاس اش به قدری دلزده کرد ما را که حسابی نطق سئوال کردن ام کور شده بود!
چند تا چیز با مزه حسابی تو چشم می زد:

.دکتر ، اصلاً بی سواد نبود(جای تعجب داشت که وزیر مملکت راقیه سوادش از دانشجویش کمتر نبود). گرچه یک لفظ تکنیکی به کار برد و جای کلی مناقشه شد!
.متوجه شدم که با توجه به تعدد مسئولیت هایی که در بخش های تخصصی وجود دارد(مسئول آموزش دانشجو ، مسئول آموزش کارورز و دستیار و ...) وزیر اسبق مثل اینکه مدیریت اصلاً بهش نچسبیده .هیچ مسئولیتی ندارد جز درمان مریض!.
.بیچاره دکتر خیلی هم کت و شلوار ترو تمیزی به تن داشت و کلی مو هایش رو مرتب کرده بود ولی این ته ریش ....زده بود به همه چیز! سرم نمی شه که دیگه این ته ریش برای چیه؟مگه اصلاحات بده؟؟؟
.دکتر ماشالاه مربوط به عصر اول یخبندان است ، در کلاس درسی که ویدئو پروژکشن و لپ تاپ ریخته ، دکتر اسلاید آورد سر کلاس!خیلی ضایع بود، واقعاً این قدر بی توجه به آموزش نبود که بگم از بی میلی بود ولی داد می زد که احتمالاً به جای کامپیوتر رو روشن کن می گه کامپیوتر رو بازش کن!
.دکتر خیلی سرش به کار خودش گرمه ، فک نکنم وزیر خاتمی بودن بهش خوش گذشته باشه!
.سه سال پیش که باز در دانشکده علوم پایه دیدم اش، خیلی ساده رفت و آمد می کرد، یک پژو 405 که خودروی دولتی ست و دوتا آدم که فکر کنم یکی شون معاون وزیر بود همراهش بود.یک صدم تشریفاتی که وزرای هاشمی داشتن رو در او که حداقل ندیدم.به علاوه باید بگم که نسبت به وزرای هاشمی تکبر کمتری داشت.

بعد تر ، می خواهم ضمن معرفی یکی از موثر ترین مقاله های فرهاد جعفری ، یک چیز کوتاه هم درباره اش بنویسم.