Bianconero

خبر ها خودشان گویا هستند.
جمهوری اسلامی برای دندان نشان دادن به همسایه هایش و تمام مخالفان اتمی اش، آماده یک مانور مشترک ارتش می شود.
گروهی از کارمندان صداوسیمای دولتی برای شانتاژ هرچه بیشتر مسئله ، به جنوب ایران پرواز می کنند:
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، هم چنان رییس جمهور برای همه دنیا خط و نشان می کشید.
اگر همه چیز خوب پیش می رفت،ملت کماکان به فکر این بودند که رییس جمهوری انتخاب کرده اند که مثل زورگیر های محله های قدیمی ، سر کوچه می ایستد و حال کسانی که تمایلی به وارد شدن به دعوا ندارند را اخذ می کند(لابد کلی هم به مرام جاهلی هم می نازند).
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، مردم همچنان در فکر آلودگی هوایی بودند که برای حلش حتی دیگر فکر هم نمی کنند،منتظر می شوند تا خودش برطرف شود(حتی نویسنده محترمی مثل زید آبادی هم تصور نمی کند که بسیاری کشور ها، باران را «می بارانند» و یا به تاخیر اش می اندازند.).
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، از اول هفته دوباره باید چشم ِنگران شهر نشین های ایران به دهان «مملکت داران» دوخته می شد،تا ببینند آیا «اسلام» مجال لختی دیگر زندگی بهشان می دهد یا باید به دفاع از یک نیروگاه برق سر در جبههء«شهادت» گذارند.لابد کلی هم خواهند رفت و برای بازماندگان شان فخر شهادت ارث خواهند گذاشت.
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، اصلاً یادمان هم نمی آمد که سالهاست رکورد سقوط های هوایی را در اختیار داریم.لابد نمی خواهیم این افتخار نصیب دیگری شود.
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، ممکن بود تا سال دیگر که یکی دیگر سقوط کند، یادمان هم نیاید ، که این تعداد کشته را ما در یک روز تعطیل رسمی، در جاده هامان داریم.لابد مهم نیست که مردم هم حساسیت نشان نمی دهند.
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، امروز نمی باید جلوی همه دنیا بور شویم که توان حفاظت از جان «خودی » ها را هم نداریم.لابد اغلب مردم نمی فهمند که یک جایی شان هنوز خنک است.
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، امروز نباید به در و دیوار بزنیم تا کسی در دنیا از سر دلسوزی تحریم های ایالات متحده را نادیده بگیرد و به ما هواپیمای دست دوم بفروشد.
اگر همه چیز خوب پیش می رفت، ما اول اون عنصر لعنتی را غنی می کردیم، تا علم را دور زده باشیم ، و از همه دول هواپیما ساز دنیا جلو بیافتیم، بعد فکری هم برای رمه های زبان بسته هواپیما سوارمان می کردیم.

افسوس که همه چیز خوب پیش نرفت.